جنگ رسانه‌ای یکی از برجسته‌ترین جنبه‌هایی است که هنگام تحمیل جنگ نرم علیه یک کشور هدف، از سوی دشمنان و رقبای آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تهاجم، به شیوه‌ای هوشمند از توان و ظرفیت رسانه‌ها (اعم از مطبوعات، خبرگزاری‌ها، رادیو، تلویزیون، ماهواره و اینترنت) به‌منظور تهاجم علیه کشور هدف استفاده می‌شود و تلاش می‌شود ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی و همچنین پیوستگی‌های ملی و وفاداری‌ها به نظام سیاسی کشور هدف مورد هجمه قرار گرفته، سست و متزلزل شده و در نهایت فرو ریزند. شاید بتوان گفت جنگ رسانه‌ای تنها جنگی است که حتی در شرایط صلح نیز بین کشورها به‌صورت غیررسمی ادامه داشته و هر کشوری از حداکثر توان خود برای پیشبرد اهداف سیاسی خویش با استفاده از توان رسانه‌ها، بهره‌گیری می‌کند.نکته قابل توجه در این راستا، دوگانه بودن ابزارهای مورد استفاده در جنگ رسانه‌ای است؛ بدین صورت که در مقابل نیز کشور هدف، در صورت برخورداری از مدیریتی هوشمند و آگاه در حوزه رسانه، تلاش خواهد نمود از همین ابزارها در راستای پدافند و همچنین آفند علیه رسانه‌های مهاجمان استفاده نماید.در حال حاضر، بحث جنگ رسانه‌ای یکی از موضوعات بسیار مهم و مورد توجه در صحنه سیاسی کشورمان است. این‌ حقیقت که از نخستین روز پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران شبانه‌روز توسط رسانه‌های شنیداری و دیداری بین‌المللی، بخصوص غربی مورد تهاجم قرار گرفته‌اند، امری نیست که نیاز به اثبات داشته باشد. شاید بتوان گفت در کنار جنگ تحمیلی، تحریم‌های گسترده و تهدیدهای معمول نظامی و غیرنظامی علیه کشورمان؛ جبهه‌ای که حتی فعال‌تر نیز بوده، جبهه جنگ رسانه‌ای علیه نظام جمهوری اسلامی ایران است. راه‌اندازی ده‌ها سایت و شبکه ماهواره‌ای ویژه بینندگان ایرانی، یکی از این مصادیق است که بخصوص در چند سال گذشته رشدی شتابان داشته است